10 rzeczy, które się zdarzają, gdy dziewczyna traci ojca
1. Ludzie mogą powiedzieć wszystkie złe rzeczy.
Nie możesz ich winić. Nawet gdy ludzie są najbardziej empatyczni, są nieświadomie obraźliwi.
Pięć minut po śmierci ojca szedłem szpitalnym korytarzem, żeby się napić, uciec od tego wszystkiego i udawać, że to nieprawda, porozmawiać z siostrą - w mglistym majaczeniu, który nawet wie. dlaczego. Po prostu szedłem. Wędrowny.
Kiedy wracałem do łóżka taty, pielęgniarka odciągnęła mnie na bok.
„Jestem przyjaciółką twojej cioci” - mówi.
„Och” - mówię.
'Wiem, jak się czujesz. Straciłem dziadka sześć miesięcy temu. Rak to straszna rzecz ”.
Mój tatawłaśniezmarły. Pięć stóp od miejsca, w którym stoimy i rozmawiamy w tej chwili. W rzeczywistości jego martwe ciało wciąż tam jest. I ktoś ma czelność twierdzić, że wie, jak jaczuć? Cholera, nawet ja nie wiemjak się czuję.
Myślę, że: „Pierdol się.
Mówię: „Dziękuję”.
Ludzie mylą terminy „empatia” i „współczucie”. Empatia to uczucie czyjegoś smutku, ponieważ przeszedłeś przezdokładnyto samo doświadczenie. Współczucie to współczucie dla kogoś, ale brak relacji.
Proszę, nie mów „Wiem, jak się czujesz” - chyba że również straciłeś swojego bohatera. A nawet wtedy - może po prostu…. Nie?
2. Możesz mieć rolkę filmu na zawsze w swojej głowie.
Jeśli kiedykolwiek dostałeś „ten” telefon, jeśli kiedykolwiek powiedziano Ci, aby „zadzwonić do wszystkich swoich bliskich i powiedzieć im, żeby przyszliteraz,„Jeśli kiedykolwiek zdarzyło Ci się coś, co uważałeś za sytuację pod kontrolą, przyjmij zasadniczy obrót na gorsze - możesz być zaznajomiony z tym uczuciem.
Jako córki dorastamy, zakładając, że są nimi nasi tatusiowiethefilary siły. Uosobienie „mężczyzny”. To nasi bohaterowie.
Wejść na nich - nagle - podczas ich ostatnich tchnień życia… To zmienia i wstrząsa wszystkim, o czym myślałeś, że wiesz o świecie.
Nie powinni tak być.Zawsze.Twój tata powinien być niepokonany. Zabija potwory w szafie. W nocy otula cię zbyt ciasno. Broni cię ze szkolnymi łobuzami.To nie jest on.
I nagle czujesz się nieswojo. Wrażliwy. Kruchy.
Ich obraz w tym stanie nęka cię każdego ranka, gdy się budzisz. Każdy sen późnej nocy.
Powtarza się jak horror w twojej głowie. Nad. I koniec. I koniec.
I czujesz się tak samo bezbronny. I równie zepsuty. I równie przerażony.Każdy. Pojedynczy. Czas.
3. Smutek twojej matki może złamać ci serce.
Kiedy to piszę, ludzie pobierają się w późniejszym wieku i pozostają razem przez krótszy okres. Ale w każdym życiu szczęśliwe małżeństwo trwające ponad 40 lat to wyczyn.
Większość wdów spędziła teraz dwadzieścia lat (a może nawet nastolatki) ze swoim małżonkiem. To są kluczowe, kształtujące lata dojrzewania. Dzielili się razem każdym kamieniem milowym. Dorastali razem. Udostępnili każdy „pierwszy”.
Moi rodzice poznali się, gdy moja mama miała 23 lata. Odtąd widywali się każdego dnia. Od czterdziestu dwóch lat.Czterdzieści dwa lata.
Kiedy umrze twój tata, odejdzie też naprawdę duża część twojej mamy. Może czuć się niekompletna. Brakuje jej ogromnego kawałka. Kawałek, którego nigdy, przenigdy nie możesz wymienić.
I absolutnie złamie ci serce.
4. Możesz być zły.
Naprawdę możesz być zły. Możesz nienawidzić świata. Jeśli jesteś duchowy, możesz przeklinać większą moc, która odebrała ci twojego tatę.
Będziesz gardził każdą duszą - nieznajomą lub przyjacielem - która ma żyjącego ojca. Gardzisz nimi jeszcze bardziej, jeśli są niegrzeczni wobec swoich ojców i będziesz chciał w jakiś sposób nadać im rozsądek.
Twoja praca może sprawić, że będziesz wchodzić w interakcje ze szczęśliwymi rodzinami i będziesz musiał się do nich uśmiechać i udawać, że nie jesteś zazdrosny.
Na samym szczycie możesz spotkać wręcz nieszczęśliwą duszę, która wydaje się mieć problem ze wszystkim i po cichu będziesz się zastanawiać: „Jak żyjesz, a mój tata nie ?!”. Zniesmaczysz się tą myślą, gdy tylko o tym pomyślisz.
Będziesz także zły na siły, których nie możesz zidentyfikować. Spróbujesz wyładować ten nieokreślony, niewyjaśniony gniew na małżonkach, przyjaciołach - możesz to nazwać.
Ale nie rób tego. To jest takie toksyczne. A twój tata by tego nie chciał. W ogóle.
5. Możesz walczyć ze swoim rodzeństwem.
Każdy będzie miał inne podejście do tego, jak sprawy powinny się potoczyć. I wszyscy opłakują się w zupełnie inny sposób.
Czasami po śmierci rodzeństwo może walczyć o dobytek. 'Zostawił to MNIE?' itd. itd. Nie pozwólcie, aby ten materializm was pochłonął. Przestań bzdury i nie bądź samolubnym rodzeństwem.
Rzeczy są tylko rzeczami. Wspomnienia sąwszystko.
6. Możesz zostać wrzucony w dorosłość.
Nagle gówno staje się prawdziwe. Możesz zostać poproszony o udzielenie pełnomocnictwa swojej mamie. Albo dla majątku twoich rodziców. Jeśli jesteś stosunkowo młody, może się to wydawać zbyt trudne do zniesienia, biorąc wszystko pod uwagę.
Ale możesz być pewien, że śmierć twojego taty sprawi, że twoja mama uporządkuje sprawy prawne, aż do jej własnej śmierci. (Czy to sprawiło, że zadrżałeś? Ja też).
7. Możesz się zniszczyć za pomocą „a co jeśli”.
Nie rób tego, jeśli możesz temu zaradzić. Przeszłość to przeszłość i to, co się wydarzyło.
Niektórzy ludzie mają tendencję do cofania się i mówienia „Gdybyśmy to zrobili…”. Następnie….'
To dodajenicdo procesu żałoby. W rzeczywistości tylko komplikuje smutek, ponieważ do niego prowadziwinaze strony grievera.
Nigdy nie możesz wrócić. Zrobiłeś wszystko, co mogłeś. Cokolwiek było najlepsze dla twojego ojca. Zawsze.
Nie myśl inaczej, bo w głębi serca wiesz, że to prawda.
8. Możesz zostać swoim własnym majsterkowiczem.
Spuścizną, którą mógł ci pożyczyć twój tata, jest jego poręczność. Mój tata był elektrykiem, chociaż był trochę „mistrzem wszystkich zawodów”.
Jeśli chodzi o prace, do których chciałbym na razie zadzwonić - wieszanie ciężkiego metalowego lustra, zmiana oprawy oświetleniowej - tęsknię za jego fachowością tak samo, jak tęsknię za jego obecnością.
Dużo się nauczysz (lub nauczysz się dużo opierać na ludziach), a Twój tata będzie dumny.
Jeśli poprosisz o „śrubokręt Robinsona” lub za każdym razem, gdy używasz elektronarzędzia, twój tata może mrugać do ciebie z chmur.
9. Wakacje mogą być do niczego.
Mniej więcej w pierwszym roku po stracie taty ludzie mogą ci powiedzieć, że święta „To czas, by pamiętać o ukochanej osobie”.
Ale naprawdę nie potrzebujesz tego przypomnienia - pamiętasz je w każdej sekundzie każdego dnia.
Święta będą do niczego, kropka. A rada niektórych osób, jak przetrwać święta, może być jeszcze bardziej do niczego.
wciąż zakochany w pierwszej miłości, ale żonaty
„Zapal świeczkę dla ukochanej osoby” - zalecą. „Rozpocznij nową tradycję w tym roku”, powiedzą.
Kiedy prawda jest taka: nienawidzisz świec. Nie chcesz nowych tradycji. Tęsknisz za starym sposobem. Tęsknisz za tym, jak było. W tym roku przy stole jest wolne miejsce i ogromna pustka w twoim sercu, więc chcesz, aby oba były wypełnione.
10. Możesz być w porządku.
Może się okazać, że myślisz o tym, o co chodzi w ojcowskiej miłości. Możesz zobaczyć dzieci i możesz pomyśleć o tym, jak twój ojciec cię trzymał, kiedytybyły takie małe. I możesz zdać sobie sprawę z poświęcenia i poświęcenia, które mają miejsce w każdym ludzkim życiu. (I niezliczone ofiary, które niewątpliwie dla ciebie złożył).
Możesz wreszcie uświadomić sobie, jak cenne jest życie. To znaczy, zawsze to robiłeś, prawda?
Dopiero teraz, dużo bardziej.
Możesz się dowiedzieć, że czas leczy (lub przynajmniej próbuje) wszystko leczyć.
Możesz wyjść z tego cynicznego, złego, przygnębionego, pobitego i złamanego.
Lub: Możesz zatriumfować nad złamanym sercem i wyjść z całkowicie ożywioną osobą, nową żądzą życia i nowym, niezrównanym uznaniem dla rodziny. Może zawsze o tym wiedziałeś. Ale może terazwiesz.
Możesz udać całkiem sporo uśmiechów.
Możesz zaszczepić w sobie siłę swojego ojca, a dzięki temu możesz być w porządku.
Po prostu możesz.